1. Fiil (Eylem) Cümlelerinde Vurgu
Fiil cümlelerinde yüklem sonda veya ortadaysa vurgu yüklemden bir önceki sözcüktür.
Seda’yı bu yıl yarışlara antrenörü hazırlıyor. → Özne vurgulanmış.
Antrenörü, bu yıl yarışlara Seda’yı hazırlıyor. → Belirtili nesne vurgulanmış.
Antrenörü, Seda’yı bu yıl yarışlara hazırlıyor. → Yer tamlayıcısı vurgulanmış.
Antrenörü, Seda’yı yarışlara bu yıl hazırlıyor. → Zarf tamlayıcısı vurgulanmış.
Antrenörü hazırlıyor bu yıl Seda’yı yarışlara. → Özne vurgulanmış. (Yüklem sonda değil.)
Yüklemin başta olduğu fiil cümlelerinde ise yüklemden önce herhangi bir öge bulunmadığı için vurgu yüklemin kendisindedir.
Hazırlıyor bu yıl antrenörü yarışlara Seda’yı. → Yüklem vurgulanmış.
2. İsim (Ad) Cümlelerinde Vurgu
İsim ya da isim soylu sözcüklerin yüklem olduğu cümlelerde, vurgu yüklemin kendisindedir.
Doğa yürüyüşleri yapmak zevklidir. → Yüklem vurgulanmış.
Ortalık yine sessizdi.
3. Koşul (Şart) Cümlelerinde Vurgu
Koşul cümlelerinde vurgu, koşul bildiren sözcüktedir.
Zamanında yetişebilirsen otogarda görüşürüz. → Zarf tamlayıcısı vurgulanmış.
4. Soru Cümlelerinde Vurgu
Soru sözcüklerinin bulunduğu cümlelerde vurgu, soru sözcüğünün üzerindedir.
Kim attı o taşı? → Özne vurgulanmış.
Kimi destekliyorsun bu karşılaşmada? → Belirtili nesne vurgulanmış.
Bu eteği nereden aldın? → Yer tamlayıcısı vurgulanmış.
Yüzüme neden öyle bakıyorsun? → Zarf tamlayıcısı vurgulanmış.
“mi” soru edatı ve “de” bağlacı, vurguyu kendisinden önceki sözcüğe verir.
Bunları sana ben mi söylemişim? → Özne vurgulanmış.
Ozan Bey’le yarın mı görüşeceksiniz? → Zarf tamlayıcısı vurgulanmış.
Bugün de erken kalmak zorundayım. → Zarf tamlayıcısı vurgulanmış.
Toplantıya Emel de katılacakmış. → Özne vurgulanmış.
Çok güzel sizi tebrik ediyorum
cok guzel bir konu anlatimi olmus tesekkurler
bence cok yardimci bir konu anlatimi olmus tesekkur ederimm
cok tesekkurler cok yardimci oldunuz. 1 gunde ogrendim